ఏకాంతం (కవిత)

కాంతి పుంజమా! 

ఏకాంతమా!

నాకేమీ అక్కర్లేదు అని

నిస్వార్థంగా

పువ్వులు పరిమళాలు వెదజల్లినట్లు

సూర్యచంద్రులు కాంతిని వెదజల్లినట్లు

నిశ్శబ్దంలో నుండి శబ్ధం పుట్టినట్లు

ఏకాంతం నుండి ఓ కాంతి వెలువడుతుంది

ఆలోచనలే ఆ కాంతి.

వెలుగులే మన మెరుగులు.

అందుకే అంటాను

ఏకాంతం కాంతిని పంచే కాంతి సౌధం అని.